Ikkinchi marotaba qiyinroq. Homiladorlik davrim juda yaxshi o’tayotgan edi, lekin qornim o’sishi va qo’limdagi farzandim tufayli qiyinchiliklarga duch kelyabman. Farzandim tug’ulgandan so’ng biroz bo’lsa ham kuchimni yig’ib olaman deb o’ylagan edim.
Farzandimni 6 oyligigacha emizganman, boshida qiyin bo’lsa ham uddasidan chiqandim. Shunday qilib men yana farzandli bo’lishga qaror qildim va ikkinchi marta osonroq kechadi deb hisobladim. Uyga qaytganimda ham hali ham zaifligimni his qildim. Tug’ruqdan so’ng yetarlicha dam olmadim. Avvaligi sutim yaxshi edi, chaqaloq katta bo’lgani sayin sutga bo’lgan ehtiyoj osha bordi va men uni sut bilan ta’minlay olmasligimni tushundim. O’zimni yomon his qilishni boshladim. Farzandim va turmush o’rtog’imdan sababsiz g’azablana boshladim. Kunlarning birida men taslim bo’ldim va turmush o’rtog’imga farzandimni suniy sut bilan bosh haqida aytdim, chunki endi holim yoq edi va faqat uxlash haqida o’ylay olardim.
Farzandimga jahil qilib hech bir sababsiz erimga baqirib berar edim. Bir kuni kechqurun men taslim bo’ldim va erimdan dam olishim uchun unga bir shisha berishini so’radim. Men, albatta, iloji boricha ko’proq emizishni xohlardim, ammo endi kuchim yo’q edi – faqat uxlash haqida o’ylay olardim. Men emizishni davom ettirdim va hammasi ko’payib ketganda (ayniqsa, erim ishga qaytganida) butilkalarga murojaat qildim va agar bu safar emizishga qodir bo’lmasam, shifokorim bilan bolam uchun eng yaxshi variantlar haqida gaplashdim.
U menga anemiya bo’yicha qon testlarini o’tkazishni va temir miqdorini tekshirishni taklif qildi. Natijalar shuni ko’rsatdiki, temir tanqisligi anemiyasi meni charchatishi va sut ishlab chiqarishimga ta’sir qilishi mumkin. Men hozir davolanmoqdaman va o’zimni yaxshi his qila boshladim. Bundan tashqari, emizishni davom ettirish uchun kuchim bor. Shifokorimga o’zimni qanday his qilayotganmnii aytb, davolanishni boshlaganimdan juda xursandman. Endi chaqalog’imni yana 6 oygacha emiza olaman, sizlardan juda minnatdorman.